rəngsiz — sif. 1. Rəngi getmiş, rəngi solmuş; ağarmış, bozarmış. Rəngsiz jaket. Rəngsiz paltar. 2. Rəng çəkilməmiş, rəng vurulmamış; boyasız. Rəngsiz pəncərə. – Bir qədər irəlidə hisli paslı iki kiçik pəncərə arasında alçaq, rəngsiz bir qapı vardı. A. Ş..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ahəngsiz — sif. Səsləri və ya rəngləri arasında uyğunluq (ahəng) olmayan, qulağa (gözə) xoş gəlməyən. Ahəngsiz nəğmə, şeir, musiqi, rəsm. // Uyğunsuz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
biahəng — f. ahəngsiz, vəznsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bilövn — f. və ə. rəngsiz, boyasız … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
namövzun — f. və ə. vəznsiz, ahəngsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şəffaf — ə. 1) rəngsiz; işığı asan keçirən; 2) m. aydın, tərtəmiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
almaz — is. 1. Son dərəcə bərk, rəngsiz, şəffaf qiymətli daş (xüsusi şəkildə taraşlanmış almaz brilyant adlanır). Almaz kimi şəffaf. – <Hacı Murad:> Pəh, pəh, pəh, . . almazların şəfəqi gözlərimi qamaşdırır. S. S. A.. . . İncə almazlarla süslənmiş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ammiak — <yun.> kim. Azot ilə hidrogen birləşməsindən əmələ gələn kəskin qoxulu rəngsiz qaz. – Mədən gübrələri ammiak şorasından ibarətdir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
avazsız — z. Ahəngsiz, adi səslə, hava ilə olmayaraq. Qənbər başını salır aşağı və bir də avazsız həmin sözləri deyir. C. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
azut — <yun.> kim. Havanın əsas tərkib hissəsini təşkil edən maddələrdən birisi – rəngsiz və qoxusuz qaz; kimyəvi element. Astara yaxınlığındakı mineral bulaqlardan da su ilə bərabər azot qazı çıxır. M. Qaşqay … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
benzin — <xar.> Əsasən neftdən və ya daş kömür kitrəsindən distillə yolu ilə, yaxud süni surətdə alınan rəngsiz, tezalışan uçucu maye … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti